Dag allemaal,
Wat vliegen de dagen voorbij ... 't Is een klassieker, maar zo voelen we het ook aan.
Maandag gingen we naar de ezels, we leerden over spoken (die niet bestaan) en spinnen, zongen een lied, wasten de pompoenen, schilderden de pompoenen, konden ons ook verkleden, namen afscheid van onze directeur Bjorn, ....
Vandaag vieren we nog de verjaardag van Logan en gaan we op herfstwandeling, hopelijk blijft het droog!
Vele groetjes,
juf ILSE
Deze week nemen we ook jammer genoeg afscheid van onze directeur Bjorn. We maakten nog een aandenken in de vorm van een boek: "Grote Beer gaat op avontuur …"
Kleine Beer en Grote Beer zitten samen in de turnzaal als Grote Beer ineens zegt dat hij de wijde wereld in zal trekken en onze school zal verlaten. “Dat vind ik niet leuk,” zegt Kleine Beer. Ik wil nog zoveel dingen van hem leren! denkt Kleine Beer. “Je wordt al een grote jongen, Kleine Beer!” zegt Grote Beer. “Groot genoeg om alleen te fietsen.” Kleine Beer glundert van trots. “Denk je dat echt, zal ik ooit zo ver kunnen fietsen als jij iedere dag naar school reed?” Grote Beer knikt en neemt Kleine Beer mee naar de speelplaats. Kleine Beer probeert en probeert en Grote Beer geeft hem een zetje. “Je kunt het wel!” zegt hij. En ineens merkt Kleine Beer dat hij het inderdaad kan. “Ik vind Grote Beer lief,” denkt hij.
“Kijk eens, Grote Beer!” roept Kleine Beer. “Ik kan mijn haar al in de gel leggen.” “Wacht even,” zegt Grote Beer. “Ik wil je eerst nog iets vertellen.” Maar Kleine Beer zit al met zijn vingers in de gel. Grote Beer ziet hoe Kleine Beer zijn haar netjes wil maken. “Niet slecht!” zegt Grote Beer. Maar kijk nu eens hoe ik het doe, Kleine Beer. Kleine Beer doet Grote Beer precies na. “Dit gaat goed!” denkt Kleine beer. “Ik vind Grote Beer lief,” denkt hij.
“Je wordt zo slim, Kleine Beer,” zegt Grote Beer. “Slim genoeg om alle deuren zelf open en toe te doen. Kleine Beer grinnikt. “Denk je dat echt?” “Ik weet het zeker,” zegt Grote Beer. Kleine Beer gaat op pad met de sleutels in zijn hand. Grote Beer loopt achter hem aan en kijkt om zich heen. “Dit gaat heel goed!” zegt hij. “Ik vind Grote Beer lief,” denkt hij.
“Je wordt zo dapper, Kleine Beer,” zegt Grote Beer. “Dapper genoeg om in mijn bureau de telefoon op te nemen. Kleine Beer schrikt er even van. “Denk je dat echt?” Grote Beer knipoogt. “Je moet heel vriendelijk en voornaam zijn tegen iedereen” zegt Grote Beer. “Je kunt het best,” lacht hij. En ineens merkt Kleine Beer dat hij het inderdaad kan. “Ik vind Grote Beer lief,” denkt hij.
“Grote Beer,” vraagt Kleine Beer ineens, “waarom zijn er overal nette gangen in school?” “Omdat het visuele vervuiling is, dat geeft onrust en weinig structuur,” zegt Grote Beer. Grote Beer neemt Kleine Beer mee naar de vuile gang. “Kijk maar eens rond!” vertelt hij. Kleine Beer kijkt om zich heen en merkt het op. Grote Beer neemt alle gevonden spullen mee naar zijn bureau. “Ik vind Grote Beer lief,” denkt Kleine Beer.
‘Kijk eens, Grote Beer!” roept Kleine Beer. “Alle andere beertjes verkleden zich. Ik ga ook meespelen.” “Wacht even,” zegt Grote Beer. “Ik wil je eerst nog iets vertellen.” Kleine Beer blijft staan en draait zich om. “Zeg het maar,” zegt hij. “Geniet en maak plezier, want er is zoveel te beleven in je leven, de boog moet niet altijd gespannen zijn. Grote Beer slaat zijn armen om Kleine Beer. Ze rollen samen over de grond. “Ik vind Grote Beer lief,” denkt hij. Dan rent hij weg om te gaan spelen en het is LEUK!
“Hoe komt het dat jij zoveel weet, Grote Beer?” vraagt Kleine Beer ineens. “Dat is niet zo moeilijk,” antwoordt Grote Beer. “Toen ik klein was, was ik heel nieuwsgierig .. Net als jij,” zegt hij. “Jij vraagt zoveel dat je binnenkort heel veel weet.” En hij geeft Kleine Beer een stevige knuffel. “Weet je dat je altijd heel lief bent en altijd een luisterend oor was voor alle grote en kleine beren en dat we jou heel hard gaan missen?” zegt Kleine Beer. “Dat weet ik,” antwoordt Grote Beer. Hij aait Kleine Beer over zijn hoofdje. “En ik vind jou ook heel lief,” voegt hij er nog aan toe.
Reacties
Een reactie posten